دنیای کوچ/دنیای بزرگ

اگر دنیای همسرت آنقدرکوچک است که
از گفتن دوستت دارم خجالت میکشد...
تو دنیایت را آنقدر بزرگ کن که
دنیای اوپراز«دوستت دارم»های تو شود..
اگردنیای همسرت آنقدر کوچک است که
وقتی خشمگین میشود،
زبان به ناسزا ودرشت گویی میگشاید...
تو دنیایت راآنقدر بزرگ کن که،
صبرو سکوتت رفیق لحظه های او باشد...
اگر دنیای همسرت آنقدر کوچک است که،
شبها وقتی به خانه برمیگرد،
کوله باری از گله مندی و خستگیش سهم تو میشود...
تودنیایت راآنقدر بزرگ کن که
آرامش ولبخند سهم اوباشد...
اگر دنیای همسرت آنقدر کوچک است که،
باقضاوت های نابجا دلت رامیشکند...
تودنیایت را آنقدر بزرگ کن که،
گذشت وبخشش تو برایش،
راهی به سوی سعادت باز کند
زندگی راسخت نگیر،
دوست داشتن آنقدرسخت نیست که،
زیربارش شانه خالی کنی...
اوکه نباشد، هیچ مرافعه و کشمکشی هم نیست..

اماخانه چنان خالی میشود و
دلت چنان رنگ تنهایی میگیرد...
دوست داشتن سخت نیست،
اگر تعهد ومهربانی را یاد بگیریم...