آدم ها و حرف هایشان..
آدم ها و رفتارى که به ناحق با تو میکنند..
آدم ها و خودخواهى شان..
بى وفایى ها و بدخلقى هایشان؛
قضاوت ها ، سرزنش ها و دخالت هایشان
چنان تو را لال میکنند...
بعد میگویند "چرا حرف نمیزنى؟"

اى کاش بفهمید، هیچ حقى براى شکستن دل هم ندارید!
اى کاش بفهمید اشکى که در سکوت و کُنجِ تنهایى میریزم از خُرد شدنِ استخوان هایم دردناکتر است.
کاش بفهمید، کسى که با چهره اى شکسته؛ لال میشود،
بُریده، خسته شده، بریده
از خودش بریده
از زندگى بریده
از نامردى، دروغ، از حرف هایت
از رفتار هاى بى ملاحظه و نیش زبان ات بریده!!

یکبار براى همیشه، بفهمید
شما هیچگونه حقى براى شکستن دلِ همدیگر ندارید؛

و اگر نفهمیدید، خداوند، به زودى به شما میفهماند!