وقتى زیبایى"صنعت"میشود

به کودکانمان یاد نمیدهیم، دائم نمیگوییم که شایسته اند و دوست داشتنى
وقتى بزک دوزک و لاغرى آنورکسیک و فک زاویه دار و خط هاى شکم میشود ملاک "خواستنى" بودن
وقتى مدیا و مجلات و تحسینها اکثرا درباره القاى سلیقه اى خاص از زیبا بودن است،همین میشود که کودکانمان، نوجوانان مان اکثرا در خلوتشان احساس " زیبا نبودن" دارند

و بدیهیست که تیغ جراحان لاغرى براى معده نازنین مردان و زنان " خارج از سایز" تیز میشود

البته که صدها رژیم عجیب غریب و قرصهاى لاغرى با فرمولهاى خطرناک و ... به خورد مردمان " زشت" میرود
به جرم اینکه بازوى خانومه شبیه بالشه و غبغب آقائه بیرونه

به من اعتماد کنید که " زیبایى" امروز صنعتیست درآمد زا با صدها میلیارد دلار گردش مالى که نه فهمى از زیبایى و تقارن دارند نه مفهون عظیم انسان را فهمیده اند

وودى آلن، شانس آورد قبل از این هجمه سرمایه دارى به مقوله تعریف زیبایى، بازیگر و کارگردانى در سطح جهانى شد!
 وگرنه به خاطر قیافه دفورمه اش  و پذیرفته نشدنش در دنیا راهى نداشت جز افسردگى و طردشدگى

یقین بداریم سهروردى و ملاصدرا و مولوى و یک تاریخ مشاهیر ما دغدغه شان را چیزى بهتر از دور کمر و چروک  زیر چشم و ... قرار دادند که لیاقت خلق زیباترین مفاهیم انسانى را یافتند

#دکتر_شیرى :   چاق، کم مو ولى راضى و شاد

پ.ن : این نوشته براى این نیست که مثلا چاقى را تحسین کند ، ابدا.
من میخواهم بگویم چاقى یک نقیصه نیست
لاغرى هم امتیاز نیست ، دهها فاکتور دیگر
دخیلند در حال خوب یک انسان