آشنایی با UEFI، مزایا و کاربردهای آن

احتمالا تابحال واژه BIOS را شنیده‌اید و برای انجام اموری نظیر نصب ویندوز و تغییر بوت اول دستگاه نیز بارها به آن مراجعه کرده‌اید. وقتی سیستم روشن می‌شود، BIOS کلیه قطعات سخت‌افزاری را شناسایی کرده و شروع به بارگذاری سیستم‌عامل می‌کند. به دلیل محدودیت‌های BIOS نظیر حالت پردازنده ۱۶ بیتی، ۱ مگابایت فضای قابل آدرس‌دهی، وابستگی‌های سخت‌افزاری و... شرکت Intel اقدام به ارائه رابط جدیدی با نام EFI نمود که بعدها با سپردن توسعه آن به انجمنی متشکل از تولیدکنندگان بزرگ سخت‌افزاری، نام آن به UEFI تغییر پیدا کرد.

عبارت Unified Extensible Firmware Interface که به اختصار UEFI نامیده می‌شود، نرم‌افزار رابط مابین سیستم‌عامل و پلت‌فرم سخت‌افزاری بوده که جایگزین رابط BIOS به شمار می‌رود. در حقیقت UEFI علاوه بر دارا بودن تمامی ویژگی‌های BIOS، امکانات و ویژگی‌های بیشتری را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. اکثر مادربوردهای جدید از UEFI پشتیبانی کرده و همچنین برای حفظ سازگاری، امکان عملکرد در حالت BIOS را نیز دارند.

از جمله مهم‌ترین ویژگی‌های UEFI می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :

- قابلیت نصب سیستم‌عامل بر روی حافظه‌هایی با ظرفیت بیش از ۲ ترابایت با کمک جدول پارتیشن GPT

- راه‌اندازی و بوت شدن سریع‌تر سیستم‌عامل نسبت به BIOS

- رابط گرافیکی بسیار زیبا و مدرن با امکان استفاده از ماوس علاوه بر صفحه کلید

- طراحی ماژولار با معماری و درایورهای مستقل از پردازنده

- محیطی انعطاف پذیر قبل از اجرای سیستم‌عامل با امکاناتی نظیر اتصال به شبکه در محیط بوت

نسخه‌های جدید از سیستم‌عامل ویندوز نظیر Windows 10 نیز علاوه بر امکان نصب در حالت BIOS یا همان Legacy، به شما امکان نصب در حالت UEFI را نیز می‌دهند. برای اینکار شما به دیسک نصب ویندوز با پشتیبانی از حالت UEFI نیاز خواهید داشت. چنانچه مادربورد دستگاه شما از UEFI پشتیبانی کند، شما می‌توانید با نصب ویندوز در حالت UEFI، از مزایای آن نظیر بوت شدن سیستم تنها در عرض چند ثانیه و... بهره‌مند شوید.