همیشه از آدم هایی گفتیم که رفته اند
از رفتنشان ،از خیانت ها و غرور و بی توجهی هایشان ؛بیایید یکبار هم از خودمان بگوییم یکبار هم خودمان را قضاوت کنیم ،ببینیم کجای کارمان اشتباه بودکجای عشقمان،هوس بود ،کجای حرف هایمان،دلیلی شد برای رفتنش ؛همیشه مقصر آن ها را دانستیم و مهر تأیید اطرافیانمان باوری کاذب ساخت برایمان ولی خودمانیم، شاید برای لحظه ای با زبانمان شکستیم قلبش را با رفتارمان سوزاندیم عشقش را و تمام این ها  دلیلی شد برای رفتنش بیایید یکبار هم که شده خودمان را قضاوت کنیم،
نه آدم های رفته‌ی زندگیمان را...