"پوسیده‌ترین شیوه‌های تربیتی"
کودکی بستنی‌اش از دستش سر می‌خورد و روی فرش می‌ریزد. مادر سراسیمه به طرفش می‌دود و پرتنش داد میزند: کی این بستنی رو ریخت؟ کودک هراسان و درمانده، نام یکی از بچه‌های فامیل یا همسایه را بر زبان آورده و می‌گوید فلانی. مادر عصبانیت‌اش فروکش کرده و ادامه می‌دهد: عه؟ فلانی ریخته؟ چه بچه‌ی بدی. می‌کُشمش. پسر من ماهه. بستنی رو روی فرش نمی‌ریزه که. پسر خوشحال و مسرور از این پیروزی و کلاهی که
این جملات را هرگز به کودکتان نگویید
_همین حالا گریه ات را تمام کن
شما باید به کودکتان گریه کردن یا ابراز احساست را یاد دهید.
اگر او اکنون ناراحتی یا عصبانیت خود را پنهان کند، در آینده نیز فردی درونگرا و گوشه گیر خواهد شد.
کودکان باید یاد بگیرند که نشان دادن شادی، غم، عصبانیت... اشتباه نیست.
همانطور که شما به بزرگ تر ها نمی گویید:
«گریه نکن» برای کودکتان نیز نباید این جمله را بیان کنید.
_من برای تو همه کار کرده ام
فرزند شما با شنیدن این جمله
