غُر زدن تبدیل به اصلی‌ترین تفریح ایرانیان شده است در خانه ، تاکسی ، اداره ، بانک ، صف نان و...
همگی در حال غر زدن هستیم چرا که راحت‌ترین کار این است که با نسبت دادن مشکلات به بقیه ، خودمان را از تغییر تبرئه کنیم .
البته در اینکه مسئولین تا دلتان بخواهد اشتباه دارند حرفی نیست اما در این مجال برآنیم که به خودمان بپردازیم:
_ مسئولی که یادش رفته باید بازنشسته شود
_کشاورزی که برداشت غیرمجاز آبی دارد
_ مهندسی که کیفیت را فدای کمیت میکند
_خانه‌داری که تفکیک زبالۀ تر و خشک نمیکند
_تعمیرکاری که قطعۀ چین جای فرانسه میفروشد
_ راننده‌ای که تخلف را زرنگی میداند
_خبرنگاری که برای خوشایند برخی دروغ میگوید
_بقالی که تاریخ انقضای اجناسش را پاک میکند
_کاسبی که خرید قبلش را به قیمت خرید جدیدش میفروشد
_معلمی که توجیه کم‌کاری را حقوقش میداند
_تلویزیونی که شعور مردم را همیشه نادیده می‌انگارد
_مدیری که همزمان چند پُست دارد
_نانوایی که نان بدون کنجد نمیفروشد
_دانشجویی که تحقیق و پایان‌نامه میخرد
_مربی مهدکودکی که به بچه‌ها خواب‌آور میدهد
_مسئول خریدی که قیمت فاکتور را بالاتر میزند
_پزشکی که نگاهش به بیمار ، ابزاری برای کسب درآمد بیشتر است
_استاد دانشگاهی که دغدغه اش چاپ مقاله توسط دانشجویان به نام اوست
_پلیسی که یادش رفته اصلا فلسفۀ وجودیش افزایش آرامش در جامعه است نه اینکه تا مردم اورا ببینند مضطرب شوند
_آشپزی که با پوست مرغ چرخ شده ، سویا و نان‌خشک برای مردم کباب کوبیده میپزد
_دندانپزشکی که بدون دلیل دندان بیماری را جراحی و عصب‌کشی میکند
_نماینده مجلسی که دغدغه اصلیش رای آوردن مجدد است و منافع ملی را فدای منافعش میکند
_بنگاه مسکنی که برای جوش دادن معامله از گفتن هیچگونه دروغی فروگذار نمیکند
و .....
البته بدیهی‌ست و نیاز به توضیح ندارد که مسائل فوق همگانی نیست
بسیاری از ما عادت کرده‌ایم در پی منافع فردی ، منافع جمعی کشورمان را نادیده بگیریم و تا وقتی ایران را بر خودمان مقدم ندانیم وضع همین است که می‌بینید.در انتظار هیچ پیشرفتی نباشید.
ایران مظلومانه دیگر از کردار ما مردم به تنگ آمده
اگر از این فضای مجازی برای آگاه کردن خود و دیگران بخوبی استفاده نکنیم، فردا با گسترش بحران باید کارهای بسیار دشوارتری انجام دهیم .
یا حق
