روابط جنسی پرخطر

 رفتار پرخطر (سری اول) روابط جنسی پرخطر، به معنای هرگونه ارتباط در شرایطی‌ست که حفاظت و ایمنی کامل در برابر عوامل بیماری وجود نداشته باشد.  این دست از روابط فرد را، با احتمال بیشتری در معرض ابتلا به بیماری های آمیزشی، بارداری های ناخواسته و عواقب هریک از اینها قرار می دهد. این عدم حفاظت می‌تواند مربوط به شرایط بدن فرد (بیماری‌های زمینه‌ای، وضعیت ایمنی بدن، هوشیاری و...) یا شرایط شریک جنسی (بیماری‌های زمینه‌ای، عدم شناخت شرایط سلامت فرد،...) یا عدم استفاده از روش‌های پیشگیری باشد. نوجوانان و جوانان در سنین پایین‌تر بیشتر در خطر هستند (هم به دلیل شرایط مستعدتر بدن برای ابتلا به عفونت‌ها و هم به علت بی‌تجربگی) . 🛑اگر درگیر رابطه پرخطر شدید چه اقداماتی را انجام دهید ؟  ۱) اگر به هر دلیلی مشکوک به ابتلا به ویروس HIV (عامل بیماری ایدز ) بودید، طی  ۷۲ ساعت اول بعد از مواجهه، به مراکز بیماری های رفتاری یا به پزشک مراجعه کنید تا در “صورت صلاح‌دید” پزشک آن مرکز، داروی ضد ویروس دریافت کنید. دریافت دارو فقط ظرف ۷۲ ساعت اول می‌تواند احتمال انتقال ویروس را به شدت کاهش یابد. هرچه این فاصله زمانی کمتر باشد بهتر است.  ۲) بیش از حد نگران نباشید اما نسبت به علایم معمول بیماری‌های مقاربتی (که در پست‌های قبلی هم آمده) حساس باشید و درصورت بروز ضایعات پوستی، ترشحات غیرمعمول و سایر علائم به پزشک مراجعه کنید.  ۳) آزمایشات بیماری‌های مقاربتی به طور معمول حدود چند هفته بعد از مواجهه (درصورت عدم بروز علائم) مثبت می‌شوند که در مورد بیماری‌های مختلف، متفاوت است. پس بعد از مواجهه، برای تست کامل بیماری‌های مقاربتی به پزشک مراجعه کنید و با فاصله زمانی مناسب، تست‌ها را درخواست کنید. ( تست‌های کامل بیماری مقاربتی به زودی در پست‌های بعدی توضیح داده میشود.) . در پست‌های بعدی به هر یک از این شرایط و چرایی تحت تاثیر قرار دادن ایمنی رابطه خواهیم پرداخت.  به نظر شما یک ارتباط در چه شرایطی پرخطر است و چطور می‌توان جلوی آن را گرفت؟