تاکنون علاجی برای ریشه کن کردن ویروس اچ آی وی در بدن کشف نشده است و هم‌چنین واکسنی نیز برای پیشگیری از ابتلا به آن وجود ندارد. ولی امکان پیشگیری از ابتلا به این بیماری وجود دارد. به این منظور افراد باید اطلاعات شخصی‌شان را در مورد این بیماری بالا ببرند و از ورود مواد آغشته به این ویروس (خون، مایع واژنی، منی و شیر مادر) به بدن جلوگیری کنند. به‌منظور پیشگیری از گسترش این بیماری باید به نکات زیر توجه کرد:

استفاده از کاندوم استفاده‌نشده در هر بار رابطه‌ی جنسی. اگر نمی‌دانید شریک جنسی‌تان مبتلا به ایدز است یا نه در هر بار مقاربت مقعدی یا واژنی از کاندومی جدید استفاده کنید. هم‌چنین خانم‌ها می‌توانند از کاندوم‌های زنانه استفاده کنند. فقط از لغزنده‌کننده‌های برپایه آب استفاده کنید، زیرا عموماً کاندوم‌های آغشته به مواد لغزنده‌کننده‌ی روغنی ضعیف‌اند و احتمال پارگی در آن‌ها زیاد است. در طول مقاربت دهانی نیز از کاندوم‌های مربوطه استفاده کنید.
مطلع‌کردن شریک جنسی از ابتلا به این بیماری. برای هر شخص این مسئله‌ای بسیار مهم است که بداند شریک جنسی‌اش مبتلا به ایدز است یا نه. شریک شما اگر به این ویروس مبتلا شده باشد، به آزمایش و معالجه نیاز دارد. هم‌چنین باید از وضعیت اچ آی وی خود مطلع باشد تا ناقل آن به دیگری نباشد.
استفاده از سرنگ غیرآلوده. اگر از سرنگ برای تزریق مواد مخدر و یا دارو استفاده می‌کنید، از استرلیزه‌بودن آن اطمینان حاصل کنید و نیز آن را با دیگری به اشتراک نگذارید. از برنامه‌های تعویض سرنگ بهره ببرید و برای استفاده‌ی دارویی خود از آن‌ها کمک بگیرید.
مراقبت‌های پزشکی ویژه و سریع در صورت حامله‌بودن. اگر اچ آی وی مثبت دارید، امکان دارد این ویروس را به کودک خود منتقل کنید. اما اگر درمان‌های دوره‌ی بارداری را به‌خوبی انجام دهید، به احتمال دوسوم خطر ابتلای کودک خود را کاهش داده‌اید.
ختنه‌کردن مردان. بنابر شواهدی ختنه‌کردن خطر ابتلا به اچ آی وی را کاهش می‌دهد.