تاریخچه زبان سی پلاس پلاس

 
تاریخچه زبان سی پلاس پلاس
 
 
هدف این درس آشنائی با زبان برنامه نویسی سی پلاس پلاس و مفاهیم اساسی برنامه نویسی شی گرائی می باشد. 
در این نرم افزار علاوه بر فراگیری ساختارهای کنترلی، اشاره گرها و فایلها با مفاهیم پِیشرفته زبان شی گرائی C++ هم آشنا خواهی‍د شد 
 
++C بر مبنای زبان برنامه نویسی C است. زبان C در سال 1972 در آزمایشگاه Bell Telephone نوسط Dennis Ritchie به عنوان زبان پیاده سازی برای سیستم عامل یونیکس طراحی شد. مقدار زیادی از برنامه نویسی یونیکس با زبان C انجام شده است. C در نتیجه تکوین پروسه ای است که با یک زبان قدیمی تر به نام BCPL شروع شده بود. زبان BCPL زبانی بر اساس زبان B بوده است که توسط Ken Thompson در آزمایشگاه Bell طراحی شده بود.
 
به دلیل اینکه C زبان قدرتمند و انعطاف پذیری بود، سریعا گسترش پیدا کرد. برنامه نویسان شروع به استفاده از آن برای انواع برنامه ها کردند. سازمان های مختلف شروع به پیاده سازی نسخه های C خود شدند. تا اینکه در سال 1983، ANSI استاندارد C را تنظیم کرد که به عنوان ANSI Standard C شناخته می شود. کامپایلرهای بعدی C از این استاندارد پیروی کردند.
 
زبان برنامه نویسی ++C بر اساس زبان C توسط Bjarne Stroustrup ابداع شد. آنچه امروزه ++C نامیده می شود از سال 1979 آغاز شده است. نسخه اولیه آن "C with classes" نامیده شد که بعدا به ++C تغییر کرد. ++C کلیه ویژگی های زبان C را داراست. تفاوت بین آنها اینستکه ++C شی گرائی را پشتیبانی می کند. البته پیشرفت های دیگری هم دارد برای مثال کار با رشته ها و سروکارداشتن با خطاها در آن قوی تر است.
 
نسخه اول ++C ابتدا در AT&T در سال 1983 استفاده شد. اولین نسخه تجاری آن در اکتبر 1985 به بازار آمد. در سال 1998 ANSI و ISO متفقا ++C را استاندارد کردند. به همین دلیل اغلب ++C محض را ANSI Standard ++C یا ISO Standard ++C می نامند.
 
با تکامل ++C یک کتابخانه استاندارد هم با آن شکل گرفت. اولین کتابخانه استاندارد ++C کتابخانه stream I/O بود که امکاناتی برای جایگزینی توابع قدیمی C مانند printf و scanf مهیا کرد. بعد از آن مهمترین کتابخانه استاندارد کتابخانه Standard Template بود.
 
توجه داشته باشید که کد C در کامپایلر ++C کامپایل می شود اما عکس آن صادق نیست و کد ++C لزوما در کامپایلر C کامپایل نمی شود.